In de loop der jaren heb ik al heel wat uurtjes zitten ‘prutsen’ achter de naaimachine.
Ja, je hoort het goed, prutsen want een naailes of -cursus heb ik nog nooit gevolgd.
Plannen om op naailes te gaan zijn er wel altijd geweest maar die kwamen er tot nu toe niet van dus bleef het bij prutsen.

Feit is dat je met wat prutsen ook al een heel eind komt.
Je leert veel door gewoon te doen….en als voor de 100e keer het draadje uit de naald floept of de naald zich vastslaat in het stof kun je op een gegeven moment zelfs blindelings een nieuw klosje naaigaren plaatsen en de draad door de spoel halen.
“Zo heb ieder nadeel zijn voordeel” aldus de woorden van Johan Cruijf.

Begin simpel was mijn insteek en zo begon ik in eerste instantie met het naaien van simpele kussenhoesjes, tafelkleedjes, placemats, poppenbed-dekentjes én sjaaltjes voor ons hondje Sjuulke.

De schets, tekening, patroon en het eindresultaat van de rammelaar.

Mijn liever broer & schoonzusje hebben 3 geweldig leuke dochters (én ik ben hun blije en supertrotse Tante, yiehaa!).
Toen hun 3e spruit (in 2011) bijna 1 jaar werd dacht ik: Hmmm….wat zal deze tante eens voor die kleine muis kopen voor haar allereerste verjaardag!??

Met 2 grotere zussen boven zich hadden ze al zoveel meidenspeelgoed in huis en probeer dan maar eens origineel te zijn…en daarom besloot ik uiteindelijk iets zelf te gaan maken, origineler kun je het nl. niet krijgen.

Zo gezegd, zo gedaan, toch!?

Eerst tekende ik allerhande schetsen en kwam uit op een soort van konijn, spelenderwijs vormden de oren van het konijntje de letter Y, heel gaaf dat dit zo uitpakte want ons jongste nichtje heet Yara. Toeval bestaat niet!
De rammelaar kreeg door de letter Y als figuur aan te houden een wat abstracte vorm.
Zo ontstond er geheel op gevoel een lachend gezichtje mét één doorkomend tandje.

Verder naaide ik nog wat labels aan één kant onderaan omdat kleine kinderen het nu eenmaal leuk vinden om daar aan te friemelen. Zo vond ik het zelfs iets van een sleutel weg hebben. In de rammelaar stopte ik uiteraard naast de vulling ook een rammelaartje (wat ik maakte van een leeg plastic potje met daarin een paar losse kralen) en wat knisperfolie in de oortjes.

Verder zorgde ik dat alle draadjes netjes werden afgewerkt en er nergens onderdelen loszaten, ik gebruikte ook bewust niets van kraaltjes en knoopjes. Veiligheid staat dan toch echt wel voorop!

En zie hier de voor- en achterkant van de zelfgenaaide rammelaar voor ons lieve jongste nichtje YARA! ♥
Hoe vindt jij hem? ?

Wat heb je hiervoor nodig?
– papier & potlood om een ontwerp te maken
– restjes stof, leer en vilt
– naaischaar & naaimachine
– een doosje vol fantasie
– twee rechter- of linkerhanden, zolang je er maar mee kunt prutsen
– vulling/knisperfolie
– rammelaar, je kunt deze kopen maar ook makkelijk zelf maken.
– gekleurde lintjes
– doorzettingsvermogen en engelengeduld

Een leuk en origineel kado hoeft dus helemaal niet duur te zijn of van ver te komen. Steek je handen uit je mouwen, begin gewoon en laat jezelf verrassen wat voor leuks eruit voort komt.

Bedankt voor het lezen en graag tot volgende week!

Creatieve groetjes van Essie -x-