Zoals jullie inmiddels vast vernomen hebben ging op vrijdag 18 januari 2019 dan eindelijk, na veel “bloed, zweet & tranen” mijn website www.hondjedroompjefeestje.nl de lucht in. Yeeaahhhhh!!

Tijdens het lanceermoment waren Sjuulke & ik, gezellig bij ‘Oma’ (mijn moeder dus) en zaten we saampjes achter de tablet te wachten (superspannend!) waar om stipt 19.11 uur mijn allerallerallereerste BLOG online ging! Nog een Yeaaahhh!!

Vol trots las ik het blog voor aan mijn moeder, die glunderend én ‘een-en-al-oor’ naast me zat.

Toen de olifant met zijn lange snuit mijn eerste blogje uitblies vloog mijn moeder mij om de hals en feliciteerde mij met het uitkomen van een langgekoesterde wens, een eigen website.
Een ontroerend &  bijzonder mooi momentje….

Eerder deze dag, besloot ik spontaan dat er een FEESTJE georganiseerd moest gaan worden.

Om dit bijzondere moment, deze mijlpijl, niet stilletjes voorbij te laten gaan maar het juist te delen én vieren met de mensen die me zo lief zijn.

En ook, omdat ik eerlijk moet bekennen zelf al veel te lang géén feestje meer te hebben georganiseerd…en dat kan natuurlijk niet met een naam als “Hondje, Droompje, Feestje”!

Dus soms, zoals NU, zijn er hele goede redenen om een FEESTJE te organiseren, vlaai te bestellen bij de bakker én de zelfgehaakte slingers op te hangen.

Uiteindelijk besloot ik zelfs dat er niet één maar twee FEESTJES gingen komen.
Ja, doe eens gek joh!?

Zo bedacht, zo gedaan én dus organiseerde ik op:
Donderdagavond 24 januari een STIPFEESTJE voor lieve haakvriendinnen.
Vrijdagavond 25 januari een FEESTJE voor naaste familie & hartsvriendinnen.

Alleen al van de voorpret kreeg ik vlinders en kriebels in mijn buik, heerlijk!

• Verslag van Donderdagavond 24 januari 2019:

Deze speciale avond nodigde ik een 11-tal trouwe heppie haaksters uit om samen met mij dit bijzondere moment te vieren.
We gingen deze avond alleen niet samen haken maar samen STIPPEN!!
Is weer eens wat anders.

Ik haalde van allerhande lekkers in huis, superleuke wandbordjes met decals van dierfiguren, kleine porseleinen bordjes, bakte een lekkere cake en kleedde de tafel in mijn atelier gezellig aan en dat was al een feestje op zich.

Mijn kleurrijke en o zo knusse atelier…waar ik graag mag vertoeven.

Verder zorgde ik voor voldoende stipstijlstokjes op tafel, ook de nieuwe vrolijk gekleurde kunststof stipstijlstokjes van Nienke van Stipstijl, zodat de dames deze konden uitproberen, porseleinverf van Amsterdam, Pebeo én Talens DecorFin, stipstijlsjablonen, servetten, wattenstaafjes, doekjes en pincetten zodat de meiden naar hartenlust konden stippen.

Het wandbordje met de decal dekte ik af met servet en kleiner bordje zodat het voor iedereen ook echt een verrassing zou zijn welk dier dat zij zouden krijgen. 

Uiteindelijk konden er deze avond maar 5 dames komen maar het was zeker niet “hoe minder gasten, hoe minder vreugd” want deze kanjers tellen allemaal voor 2 dus hebben we samen enorm gelachen, gezellig gekletst, lekker zitten snoepen en werd er fantastisch stipwerk gemaakt. Zoooo trots op jullie!!

Echt, ik hoefde nauwelijks iets te doen, behalve voor drank & spijs te zorgen en ik was zo onder de indruk hoe al deze lieve leukerds stuk voor stuk de mooiste stipcreaties neerzetten en hun kleurgebruik aanpasten aan de decal die op het wandbordje stond. Zo knap!!

V.l.n.r.: Petra, Jacqueline, Inge, Shirley & Lusanne, stuk voor stuk schatten van meiden! ❤

Sommige kregen hun wandbordje zelfs in één keer af deze avond, anderen wilden er graag thuis nog aan verder gaan om zo de puntjes op de i te kunnen zetten. Zo gaaf!!

       

       

        
De prachtige resultaten van alle stipSTERREN. Op die ene na dan, bordje met de eekhoorn.
Dat was nl. mijn bordje, was zo onder de indruk van de dames dat ik zelf géén stip gezet heb.

Verder werd ik ook nog eens verrast met allemaal lieve cadeautjes, van een gestipt bloempotje met plantje erin, chocolaatjes, een mooie lipgloss én een omhaakt windlicht met kaars erin.

Zo ontzettend lief!! Had echt niet gehoeven meiden maar wat hebben jullie mij enorm blij verrast. Dankjulliewel!

Aan het einde van de avond gaf ik nog een kleine loterij, ik vond het leuk om de té gekke Scrabble sleutelhanger met de tekst “STIPGEK”, gemaakt door die lieve & supercreatieve Ellen van GEKKLEURD  te verloten en bedacht een getal onder de 20!

Deze bleek toch wat té makkelijk te zijn want één van de haaksters, Lusanne, keek me meteen lachend aan en riep spontaan: 11!
Uiteraard was dit het winnende getal en zo ging deze leuke sleutelhanger naar Lusanne.
Veel plezier ermee, Stipgekkie!

Allemaal lachen naar het vogeltje, wat een boel gezelligheid op één plaatje! ❤ #dankbaar

Al met al een dolgezellige avond waarbij ik vooral volop heb genoten van de lieve meiden om mij heen, hun gezellige gekwebbel, hun stipkunsten én was ik dankbaar en erg blij met hun komst.

Voor alle dames die er deze avond helaas niet bij konden zijn organiseer ik t.z.t. nog een nieuwe stipavond…want er is tenslotte altijd wel een goeden reden voor nog zo’n feestje, toch!?

Dolblij en gelukkig stapte ik laat op de avond in mijn mandje om lekker verder te dromen.

• Verslag van Vrijdagavond 25 januari 2019:

Overdag lekker op mijn gemakkie tafels en stoelen klaargezet in onze ietwat kleine woonkamer.
Gehaakte slingers opgehangen, de bestelde vlaaien opgehaald bij de bakker.

Nog even naar de slijter geweest in het dorp om een mooi bierpakketje samen te stellen voor mijn lieve broertje, boodschappen gedaan voor een rijk gevulde koelkast en toen was het klaar!

In de namiddag alvast mijn Mamsie opgehaald, i.v.m. de hevige sneeuwval, en gezellig samen op tijd zelfgemaakte lasagne gegeten.

Exact vanaf 19.11 uur kwamen de gasten achter mekaar binnen druppelen en werd ik weer verrast en verwend met allerhande lieve cadeautjes, aardigheidjes, leuke kaartjes en prachtige kunstwerkjes en tekeningen van onze neefjes en nichtjes.
En zelfs aan Sjuulke werd gedacht, zo kreeg ze hele lekkere hondenkoekjes én een toffe knuffel, de knalroze flamingo. (ja hoor, nog een rare vogel in huis, kan best, knotsgezellig, hahaaa)
Zooo liefff! Dankjulliewel allemaal!

Blij met alle moois dat ik/we kreeg/kregen maar met de prachtige tekeningen van onze lieve neefjes & nichtjes nog het meest! ❤ ❤ ❤

Het was meteen volle bak vanaf het begin, dus werd het even aanpoten om iedereen te voorzien van koffie, thee, limonade, vlaai en ander lekkers. Gelukkig kreeg ik goede hulp van mijn mannetje (dank je schatje patatje) en ons lieve neefje Vigo (4 jaar) nam zijn taak “Oppassen op zijn hondenvriendinnetje” heel serieus want Sjuulke zou echt geen kans krijgen om de vlaai van het aanrecht te grissen! (zoals voorgaande feestjes wel eens het geval is geweest, haha).

Ook kreeg ik van Vigo een door hem zelfgemaakte afstandsbediening in mijn favoriete kleur, roze! Hij snapt mij als geen ander ? Op de afstandbediening zitten 2 knoppen, 1 was voor lopen en de ander is voor schieten……Mmmmm. Nu hou ik totaal niet van geweld maar ik denk wel hoe deze afstandsbediening bedoeld is…..

De blitse roze supersonische afstandsbediening, custom made by Vigo. 

Als ik héél druk aan het werk ben in mijn atelier en echt géén tijd heb om mezelf te voorzien van een lekker kopje koffie kan ik hier vast mijn mannetje (óf hondje) mee besturen zodat hij (óf zij) direct voor mij gaat lopen (lees: rennen) om een bakje vers goud voor mij te halen.
Mocht hij te lang ‘lopen treuzelen’ dan kan ik met die andere knop op hem schieten zodat hij opschiet om mij van koffie te serveren.  Al ben ik nog steeds fel tegen geweld, als er géén koffie meer binnen handbereik is mag er best fantasiemunitie afgeschoten worden.
Ja, mijn neefje Vigo en ik, wij begrijpen mekaar! ? Het leven kan soms zo simpel zijn!
Dikke dankjewel lieve Vigo! Je bent een schatje! ❤

Waar waren we gebleven? Oh ja, volle bak, iedereen voorzien van drank & lekkers, gezellige drukke boel…..yep, daar dus.  Nou, mijn aandacht probeerde ik onder de gasten te verdelen door geregeld op een andere plek te gaan zitten om zo toch met iedereen te kunnen buurten.
En wat was het gezellig en wat heb ik gelachen.

Jammer genoeg heb ik tijdens deze gezellige avond géén foto’s gemaakt, zooo stom!
Niet van de vlaai, niet van de gasten….alleen deze heb ik van toen alles klaar stond en de vlaggetjes hingen. Alvast noteren voor een volgend feestje: fotograaf regelen!

Hoewel het al een paar dagen door mijn gedachte speelde “het” te doen, had ik niets van tevoren uitgeschreven op papier en zou ik deze avond ter plekke doen besluiten of ik “het” wel of niet zou doen.

Jullie denken nu vast…wie of wat is “het” en ik krijg nu zelfs weer megaveel kriebels in mijn buik als ik het nu schrijf door alleen al aan dat moment terug te denken, gniffel.

Op een bepaald moment dat iedereen in de woonkamer zat, raapte ik alle moed bij mekaar……pffff, adem in, adem uit…pakte een leeg limonadeglas én gebaksvorkje van tafel om vervolgens de aandacht te vragen door tegen het glas te tikken….
Oh jee, ga ik dit echt doen!? Wat doodeng dit….? En dan is het nog maar voor familie & vrienden, kun je nagaan.

Het wordt snel muisstil en alle ogen zijn ineens op mij gericht…een vriendin roept vanuit de andere kant van de woonkamer: SPEECH!!

Ja, dat dus…dat is “het” wat ik graag wilde gaan doen.
Ondanks dat ik het nu bijna in mijn broek doe en niets voorbereid of ingestudeerd heb – maar in grote lijnen wel in mijn hoofd – begin ik uit mijn blote bolletje aan mijn speech! ►

De jeugd kreeg niets mee van de speech want wat is er nou leuker dan een feestje van Tante Essie!? Juist, heerlijk languit op de verwarmde vloer in Tante Essie’s atelier liggen en gezellig samen YouTube-filmpjes kijken van Dylan Haegens! Lekker met een kommetje chippies.
#gewoonomdathetkan #nietsmoetallesmag #geefzegrootgelijk

►Allereerst hoor ik mezelf beginnen met de volgende woorden: Lieve familie & vrienden, allereerst wil ik jullie graag bedanken voor jullie komst en ben ik dolblij en dankbaar dat jullie hier vanavond zijn, om samen met mij te vieren dat exact één week geleden mijn website online ging! En de plannen die daar aan vast hangen…

Over dat ik niet graag in het middelpunt van de belangstelling sta maar deze gebeurtenis ook niet onopgemerkt en geruisloos de revue wilde laten passeren.

Dat dit bijzondere moment gewoon gevierd moest worden, over hoe lang deze wens al in de “pijpleiding” zat, wat er allemaal aan vooraf is gegaan, bij kwam kijken, dat niets vanzelf gaat en over de fijne hulp die ik kreeg van mijn lieve broer, Davy Faassen.

Daarna wordt het wazig…hoor ik mezelf ratelen als een kip zonder kop over…ja, over wat allemaal!? Dat gedeelte ben ik grotendeels kwijt helaas, zie nog al die lieve koppies voor me en herinner me dan ook niet meer zo goed wat ik er allemaal uit geflapt heb maar ik ben ervan overtuigd dat het vast en zeker hele intelligente uitspraken en uiterst interessante kost moet zijn geweest, mij kennende…whahahahahaahaaaa!

Als de waas en mist verdwijnt kan ik zelfs even genieten van dit momentje speechen! Het lijkt wel of ik zweef…zo gaaf dit! En geen druppel alcohol gedronken hè dus daar kon het sowieso niet aan liggen. Ook geen Red Bul. Niks, noppes, nada!

Dus herpak ik mijzelf weer en eindig ik mijn speech door mijn broer nog even in het zonnetje te zetten en geef ik hem de laatste lovende woorden voor al zijn hulp want ondertussen heb ik hem al zoveel bontgekleurde veren in zijn gat gestoken dat hij er niet meer lekker op kan zitten en menig pauwhaantje rood zou aanlopen van jaloezie.

Dus “Enough is un oeuf” wat zoiets betekend als “genoeg is genoeg” (van een ei word je blij)

Ineens voel ik een emotioneel momentje in mezelf op komen borrelen en om niet  te gaan staan janken excuseer ik mezelf snel om iets te gaan halen voor mijn broer als bedankje.

(Poehee, dat scheelde niet veel…je emoties laten zien is helemaal prima maar heej, ik heb nou ook weer geen award, Oscar of nobelprijs gewonnen hè dus gewoon lekker nuchter blijven meisje).

Als ik richting de kelder loop hoor ik op de valreep nog iemand roepen: Een gehaakte onderbroek! En een ander erachteraan zegt: Mét stipjes!! en de hele woonkamer ligt dubbel van het lachen.

Ondertussen sta ik weer naast mijn broertje om hem het feestelijke pakketje Speciaal-Bier mét knapperige nootjes te overhandigen, geef ik hem een dikke zoen en volgt er een daverend applaus! ??? (Haha, applaus, geweldig, daar hoef je dus niet eens een Oscar voor te winnen, top!).

En vervolgens gaat het feestje weer  vrolijk verder, begint iedereen weer druk met mekaar te babbelen en lachen en zie ik vanuit mijn ooghoek nog wel mijn kleine broertje glunderen met zijn gekregen bierpakketje.???
Dat het je mag smaken lieverd, je hebt het meer dan verdiend! PROOST!
(en ook van dit supercoole bierpakketje vergat ik een foto te maken….oelewapper-Essie!)

En nog meer verwennerij…..wat ben ik toch een bofbips! 

Aan al het leuks komt natuurlijk ook een eind dus een voor een vertrekken de gasten weer richting huis totdat ik weer alleen ben samen met mijn twee grote schatten, mijn mannetje én hondje!

We ruimen alvast het grootste gedeelte op, zetten de vaatwasser aan en ploffen neer op de bank met nog wat lekkers te snaaien en drinken om nog even wat na te kletsen en dan wordt het tijd om naar bed te gaan.

Eén hondenblik zegt soms meer dan 1000 woorden…

En dan zie ik ineens dat hondje niet heel blij kijkt…wat is er moppie!?
Misselijk van alle worstjes en kaasjes? Of wat scheelt er?

Nou, vrouwtje…vond het een geslaagd feestje maar ben jij niet iets vergeten in jou speech!??

???????

Oh nee toch, heb ik nou écht vergeten te vermelden, dat JIJ, lieve Sjuulke, mijn grote inspiratiebron, fotomodel, stripfiguur, grappenmaker, wandelkameraadje, mijn steun en toeverlaat en allerbeste vriendinnetje op vier pootjes bent!?
Dat er zónder jou helemaal géén HONDJE, DROOMPJE, FEESTJE was!
Jemig, hoe dom van het vrouwtje zeg! Sorry muis, luf joe!

Maar heej, het staat nu wel zwart-op-wit en IEDEREEN kan dit lezen dus maakt dat het weer een beetje goed!? Snuffel!? Niet boos zijn…wat zeg je? ZZZZZzzzzzzzzz, ja hoor, mevrouwtje is in slaap gekukeld! Wat ben je toch een geweldig hondje, welterusten kleine snurkerd.

Moe en voldaan val ik niet veel later in de armen van mijn grote snurkerd in slaap! ZZzzzzzz

WELTERUSTEN ALLEMAAL & EEN DIKKE DANKJEWEL

Liefs Essie & een high-five van sjuulke

   
PS. Alles van het feestje is opgeruimd maar de feestslingers laten we nog even hangen.